While I’m writing this piece I’m on my way to Friesland by train with solely nature surrounding me.
The thought of not at all missing Amsterdam at the moment does not scare me. Amsterdam the city I love so much and always will love.
In this city I became a nurse and went clubbing fanatically with many men.
Of these men I received all the confirmation I needed to get my self -respect.
Half a year ago I fell in love with a very special gentleman.
I couldn’t eat; sleep and the last thing on my mind were dates with other men.
He never expressed himself about how much he liked me or how handsome he thought I was. He didn’t fully go for me but he didn’t let me go either. I became very insecure and I didn’t understand because it always went the way I wanted and felt. My ‘lover’ went clubbing heavily and was very honest about it. Yet every time it hurt quite a lot. Especially when I would be on a night shift and I knew he was having a blast with other men I felt nauseated and sad. It didn’t work out between us yet it felt wonderful to give my love to someone special. Even though I hardly received any love in return.
My best friends were suddenly all in a relationship and my love still didn’t fully go for me. Slowly the thought came up that he’d probably never will. In that last semester, through experiencing the intensity of love and the intensity of disappointment, I learned to be on my own. My confidence is truly growing, I listen to what I truly feel, I can see my true value and that I am fine the way I am. I accept that I don’t need to always be loving and caring towards the other if it brings me down. I love you, but I love myself a little more. IAMLOVE by Thijs Fransen
Terwijl ik dit schrijf trein ik richting Friesland met om mij heen enkel natuur en ik schrik niet van de gedachten over het even totaal niet missen van Amsterdam. Amsterdam de stad waar ik zo van hou en voor altijd van zal houden. Ik ging er de verpleging in en vaak heftig stappen met veel mannen. Van die mannen in mijn omgeving kreeg ik veel bevestiging en daar haalde ik mijn eigenwaarde uit. Die bevestiging was vaak van korte duur en daardoor erg verslavend en vluchtig. Een halfjaar geleden werd ik extreem verliefd op een bijzondere man. Ik kon niet meer eten, slapen ging slecht en het laatste waar ik zin in had waren dates met anderen. Hij sprak zich nooit uit over hoe leuk of knap hij mij vond, koos niet voor mij maar liet me ook niet los. Ik werd er intens onzeker van en begreep het niet, want het was altijd gegaan zoals het voor
mij goed voelde. Mijn “geliefde” ging heftig stappen en was hier eerlijk over maar iedere keer deed het zoveel pijn. Vooral als ik nachtdienst had en ik wist dat hij uit z’n dak stond te gaan met andere kerels werd ik misselijk en verdrietig. Ondanks dat het niet lukte tussen ons voelde het heerlijk om mijn liefde aan een bijzonder iemand te geven, ook al kwam dit nauwelijks retour. Mijn beste vrienden waren ineens bezet en mijn geliefde koos nog steeds niet voor mij en langzaam groeide bij mij de gedachte, dat hij dat ook nooit zou gaan doen. Dat afgelopen halfjaar van intense liefde en heftige teleurstellingen heb ik geleerd op mijzelf te staan. Ik ga steeds meer in mezelf geloven, ik durf steeds meer naar mijn gevoel te luisteren en ik zie in dat ik prima ben zoals ik ben. Ik accepteer dat ik niet altijd lief en zorgzaam hoef te zijn naar de ander als dat ten koste gaat van mij. Ik hou van je, maar net iets meer van mijzelf. IAMLOVE by Thijs Fransen
Text: Thijs Fransen
Translations: Chantal van ‘t Hoff
Photography: Hester Baks
www.iamlove.nl
www.facebook.com/iamlove.nl